ประวัติความเป็นมาของการหล่ออลูมิเนียมตาย

พบอลูมิเนียมในปี 1825 โดยชาวเดนมาร์กนักวิทยาศาสตร์และฮันโดยใช้กระบวนการทางเคมี เนื่องจากค่าใช้จ่ายที่สูงมากซึ่งเทียบเท่ากับเงินจึงไม่มีการพัฒนาที่สำคัญจนกระทั่งวิธี "อิเล็กโทรไลซิส" การประดิษฐ์ของ Charles Mi Hall การพัฒนาใหม่เริ่มขึ้นในปี 1876 การหล่ออลูมิเนียมครั้งแรกการผลิตโดยใช้แม่พิมพ์ทราย ภายในปี 2010 มีประมาณ 33 โดยมีวิธีการที่แตกต่างกัน ในสิ่งเหล่านี้หนึ่งในความสำเร็จเชิงพาณิชย์ที่สุดของกระบวนการคือ "การหล่อแรงดันสูงแบบดั้งเดิม" แต่มีข้อเสียที่สำคัญบางประการสำหรับความดีเช่นอากาศและความพรุนหลุมหดตัวข้อบกพร่องของพื้นผิวที่รุนแรงเช่นกระแสน้ำวนเย็นกระแสน้ำวนและอื่น ๆ สิ่งเหล่านี้ยังไม่สามารถเชื่อมได้การรักษาความร้อนเพื่อปรับปรุงคุณสมบัติเชิงกลของการหล่อ เพื่อที่จะเอาชนะข้อบกพร่องเหล่านี้ได้กระบวนการใหม่จำนวนมากได้เกิดขึ้น ในสิ่งเหล่านี้เพื่อเอาชนะข้อบกพร่องข้างต้นการหล่อเพิ่มความแข็งแรงเทการหล่อความหนาของผนังขั้นต่ำจาก 6 หยด, มม. (หล่อ) สูญญากาศ 0.8 มม. ตายและสูงถึง 0.5 มม. ผลลัพธ์ที่ดีเช่นนี้เป็นสิ่งที่เอื้อต่อการแข่งขันที่ดุเดือดในอุตสาหกรรมยานยนต์

ในการพัฒนากระบวนการที่ทันสมัยเงินจำนวนมากในกระบวนการพัฒนาในโลกผ่านกระบวนการนี้คุณภาพผลิตภัณฑ์และความได้เปรียบในการแข่งขันค่อนข้างดี เมื่อมาถึงจุดนี้กระดาษอธิบายกระบวนการใหม่บางส่วนซึ่งนำไปสู่ความสำเร็จที่ยิ่งใหญ่ข้างต้นคือ

บทสรุป

1) ในกระบวนการคัดเลือกนักแสดงสมัยใหม่ความปั่นป่วนจะถูกกำจัดเกือบในโพรงไส้

2) ความพรุนของอากาศและก๊าซลดลง / หลีกเลี่ยงอย่างมาก

3) โครงสร้างขององค์กรเป็นสิ่งที่ดี

4) ความหนาของผนังหล่อลดลงเหลือ 0.5 มม. ซึ่งไม่สามารถทำได้โดยการหล่อแบบตายแบบดั้งเดิม

5) การรีดหดตัวในท้องถิ่น

6) การหล่อและการเชื่อมความร้อน